U heeft het vast wel meegekregen. Onze nationale vliegmaatschappij KLM had een feestje, ze bestaan 100 jaar. Iets om trots op te zijn. Nu is vliegen op zich ook een feestje, tenminste als je vliegen leuk vindt. Het afgelopen jaar heb ik best wat gevlogen, niet alleen met KLM, ook met andere maatschappijen. Kostelijk vond ik de entree in een hagelnieuwe Airbus A350 van China Eastern. Met de bruine stoffering, de lieve Chinese stewardessen en de Chinese achtergrondmuziek waande ik me meteen bij de lokale Chinees. Alleen de geur van Babi Pangang ontbrak nog.
Maar hoe lang is vliegen nog leuk, als je na elke vlucht met rode wangen moet rondlopen van vliegschaamte en je door de hele buurt wordt nagekeken? Nee, dat is natuurlijk kolder, maar waarom kan vliegen niet duurzamer? Als je het aan de specialisten vraagt, dan zeggen die dat vliegen al veel duurzamer is dan pakweg 40 jaar geleden. Toen kwamen er nog enorme rookpluimen uit de vliegtuigturbines van een DC-9. Okay, dat klopt, maar er moet nog steeds fossiele brandstof in. Als je 20 jaar geleden had gezegd dat elektrisch vliegen de toekomst was, werd je in een dwangbuis afgevoerd en opgesloten. Maar niets is minder waar. Waarom opent Airbus anders een testcentrum in Duitsland speciaal voor elektromotoren en andere alternatieve aandrijvingen? Waarom komen er steeds meer vooral kleinere concept vliegtuigen die – in theorie – elektrisch vliegen? Eerst voor de kleine afstanden, maar dusdanig serieus dat straks Amsterdam – Londen goed te doen is.
Maar het gaat niet alleen om de aandrijvingen, ook de vliegtuigvorm zou wel eens drastisch kunnen veranderen. Kijk maar eens naar de Flying-V, een ontwerp van een vliegende vleugel dat door Delftse Industrieel ontwerpers van de TU is bedacht. Bij dit staartloze toestel zijn de passagierscabine, vrachtdek en brandstoftanks geïntegreerd in de vleugel. De twee straalmotoren (dat is dan weer jammer) zijn achteraan op de vleugel gemonteerd, maar het ontwerp zorgt wel voor een 20% betere efficiency ten opzichte van de eerder genoemde Airbus A350. KLM zorgde voor de nodige financiële middelen om het ontwerp vanuit tekentafel (CAD-systeem) naar een model schaal 1 op 20 te maken waarmee onderzoek gedaan gaat worden. Ook werd een deel van de romp schaal 1 op 1 gemaakt, zodat de andere stoelopstelling getest en ervaren kon worden. Natuurlijk heeft dit ontwerp wel wat haken en ogen, maar het is wel iets disruptiefs, iets nieuws, iets wat we niet gewend zijn. En dat is wel wat we nodig hebben om ook het vliegen duurzamer te maken.
