Onderzoekers kunnen nog heel wat leren van de natuur, onder meer van de Zuid-Afrikaanse paradijsvogel-bloem (Strelitzia reginae). En dat hebben ze met succes gedaan. Onderzoekers van de Fakultät für Biologie aan de Universität Freiburg hebben zelfs een prijs gekregen voor de ontwikkeling van de bionische gevelzonwering Flectofin is een alternatieve kantelbare constructie voor de architectuur.
De bloem wordt in het thuisland Zuid-Afrika door vogels bestoven, die gaan zitten op de door de plant zelf gecreëerde zitstok, die wordt gevormd door vergroeide bloemblaadjes. Door het gewicht van de vogel klappen de bloemblaadjes open en geeft de plant pollen af, die door de vogel op de volgende bloem worden overgebracht.
Klapmechanisme
De basis voor het Flectofin klapmechanisme is een met glasvezel versterkte kunststof met sterk elastische eigenschappen, die goed kan worden ver-vormd. Het open- en dichtklappen van de lamellen is gekoppeld aan het buigen van een in de lamellen geïntegreerde staaf, waardoor deze tot 90° kan om klappen.
Het geheel functioneert als een verticale jaloezie, waarbij de uitlijning van de lamellen met behulp van een traploos instelbaar kantelmechanisme naar behoefte is te veranderen. In plaats van slijtage- en onderhoudsgevoelige delen als gewrichten en scharnieren heeft de zonwering een elastische vervorming die is gebaseerd op het klapmechanisme van de Strelitzia.
De onderzoekers hebben dit basisprincipe verder ontwikkeld tot verschil-lende versies. Het klapmechanisme functioneert zonder technische gewrichten en scharnieren. Het systeem werkt daarmee ook op gebogen gevels, die anders alleen op een kostbare manier in de schaduw kunnen worden gezet. De Flectofin-zonwering kan worden toegepast op gebouwen met gevels tot 20 m à 30 m hoogte.
