Volgens Wikipedia heeft de steenuil het liefst een land-schap met weilanden, knot-wilgen, fruitbomen en oude schuurtjes. Uw redactie is gehuisvest in een kantoor-pand midden op een indus-trieterrein. Als we op nau-welijks drie meter van ons redactielokaal een bewegend wezen ontdekken, slaat bij ons de twijfel toe. Is het een als vogel gecamoufleerde robot die spioneert voor onze concurrentie, of is het een echte steenuil?
Uw redacteuren zijn weliswaar techneuten en vaak denken lezers dat wij alleen in staal en elektronen denken. Dat beeld klopt niet helemaal – wij zijn ook natuurliefhebbers. Wij waren aanvankelijk dan ook zeer verheugd toen een wakkere collega van Metaal Magazine een steenuil ontdekte in de ruim van bladeren voorziene boom naast ons pand. Een paar scherpe uilenogen bekeek nauwkeurig de werkzaamheden van onze redacteur die is belast met de samenstelling van onze nieuwsbrieven.
De steenuil is ook dikwijls overdag actief, en is te zien zitten op knotwilgen of weidepaaltjes, te genieten van het zonnetje. Hier zit hij echter verscholen tussen de ruime bladeren van een beuk. Een steenuil maakt volgens Wiki-pedia wel veel lawaai. Dat doet onze ‘buurman’ echter niet (in tegenstelling tot onze concurrentie). Vandaar onze twijfel: is het wel een uil? Of toch een door de concurrentie gestuurde en zorgvuldig gecamoufleerde robot? De techniek staat immers voor niets.
Het ongeveer 20 cm grote beestje huppelt echter vrolijk op en neer door de boom, en dat zien we een robot nog niet doen. We houden het er dan ook op dat het een echte steenuil is. We hebben hem Rob Drop genoemd.
