Conditiebewaking (condition monitoring) is geen nieuw begrip meer en velen zijn ook bekend met de voor-delen ervan. De drempel om het toe te passen blijft echter voor sommige bedrijven nog hoog. Ten eerste speelt de vraag op welke plaatsen en in welke vorm conditiebewaking daadwerkelijk ondersteunt in het verhogen van de betrouwbaarheid en beschikbaarheid van machines. En dan is er nog het probleem van interpretatie: kunnen ‘eigen mensen’ alle meetwaarden wel juist interpreteren en welke acties impliceren zij?
Conditiebewaking is het in de gaten houden van de conditie van een systeem. Door het meten van trillingen, druk en temperatuur, het uitvoeren van infrarood en ultrageluidmetingen, het analyseren van de kwaliteit van smeermiddelen en eenvoudig door te kijken en te luisteren zijn waardevolle gegevens te verzamelen.
Het op de juiste wijze interpreteren van al deze gegevens kan bijdragen aan het vroegtijdig vaststellen van problemen die in een later stadium kunnen leiden tot uitval van de machine. Wat dat betreft past conditiebewaking uitstekend in een predictieve of pro-actieve onderhoudsstrategie. Een voorwaarde om conditiebewaking zodanig toe te kunnen passen dat een bedrijf er ook daadwerkelijk de vruchten van plukt, is het definiëren van een goede onderhoudsstrategie.
Strategie
Zo’n 25 jaar geleden besloot SKF om haar kennis vanuit het laboratorium ten aanzien van conditiebewaking (zoals meettechnologieën voor lager-foutdetectie) aan te bieden aan de markt. Hiermee kregen gebruikers van lagers de mogelijkheid om zélf te detecteren wanneer lagers op hun einde lopen met als doel een tijdige vervanging te kunnen inplannen en onverwachte machine stilstand als van vastlopende lagers te voorkomen.
In deze 25 jaar heeft het bedrijf een compleet ‘Asset Efficiency Optimization werkproces’ ontwikkeld. Het doel hiervan was de gebruiker te leren dat de juiste onderhoudsstrategie een voorwaarde is om het maximale uit een condition monitoring programma te halen. Daarnaast helpt het model diezelfde gebruiker om de juiste onderhoudsstrategie te bepalen.
Analyse en keuze
De kern van het verhaal is dat bedrijven eerst moeten kijken naar hun bedrijfsdoelstellingen om vervolgens hierop hun onderhoud af te stemmen. Deze doelstellingen kunnen betrekking hebben op een maximale productie in een minimaal tijdsbestek maar kunnen ook te maken hebben met de productkwaliteit, gezondheid&veiligheid of het milieu.
Na een risicoanalyse kan per component, machine of onderdeel (assets) de gewenste onderhoudsmethodiek vast te stellen. Even belangrijk is de beschikbaarheid van historische gegevens van een machine en kennis van het faalgedrag van de componenten.
Het volledig artikel vindt u in het maart-nummer van Aandrijftechniek.
