Onderzoekers van de TU Delft zijn er in geslaagd om de invloed van één enkel elektron op een trillend koolstof nanobuisje te meten. Het onderzoek kan onder meer van belang zijn voor de ontwikkeling van ultrakleine meetinstrumenten.
De wetenschappers van het Kavli Instituut voor Nanoscience van de TU Delft gingen uit van een opgehangen trillend koolstof nanobuisje, te vergelijken met een ultrakleine vioolsnaar. Vervolgens brachten ze via een antenne een wisselende spanning aan over het buisje.
Elektron
Door de wisselende spanning gaat het opgehangen buisje trillen met een bepaalde frequentie. Verder konden de nanotechnologen het aantal elektronen op het nanobuisje variëren. Het aantal elektronen dat wordt ’toegelaten’ op het nanobuisje, veroorzaakt hele lichte veranderingen in het trillingsgedrag van het buisje. Zo verandert de frequentie waarmee het buisje trilt heel lichtjes telkens als er een elektron bijkomt.
De wetenschappers zijn er in geslaagd om de invloed van de aanwezigheid van één enkel elektron in kaart te brengen. Dit alles gebeurde in een meetopstelling die werd afgekoeld tot vlakbij het absolute nulpunt.
NEMS
Het onderzoek van de TU Delft is onder meer van belang voor de ontwikkeling van zogenoemde NEMS (Nano Electro Mechanical Systems). Dit zijn uiterst kleine elektromechanische systemen, bijvoorbeeld schakelaartjes en meetinstrumentjes. NEMS worden gezien als de logische opvolgers van de wat grotere MEMS (Micro Electro Mechanical Systems) die nu al een miljardenindustrie vormen.
