Rollercoasters en pretparken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. In kindvriendelijke pretparken begint dat met kleine, niet al te snelle treintjes en het eindigt met de werkelijke grote en snelle banen in de amusementsparken voor de volwassen ’dare devils’ onder ons. Vooral in Noord-Amerika bouwt men grote en spectaculaire banen, want de concurrentie is groot.
In het Six Flags Great Adventure-park in Jackson, New Jersey, staat de tot nu toe grootste en snelste rollercoaster ter wereld: Kingda Ka. Qua baanontwerp lijkt deze echter niet op de bochtige en zich in allerlei kronkels wringende staal- of houtconstructies van de ’normale’ achtbanen. Bij Kingda Ka (gebouwd en opgeleverd in 2005) gaan de wagentjes eerst horizontaal, dan verticaal omhoog naar een hoogte van 144 m, om daarna via een verticale kurkentrekker de diepte in te gaan en via een hoge ’kamelenbult’ weer horizontaal te finishen. Afgezien van de hoogte van 144 m niet zo bijzonder lijkt het. Nee, het venijn zit hem in de eerste seconden van de rit.
Vliegdekschiptechnolgie
Het wagentje waar in totaal achttien mensen in kunnen plaatsnemen, wordt namelijk niet omhoog getakeld zoals normaal, maar afgeschoten dankzij een hydraulische installatie met een vermogen van 15 500 kW. Het principe is hetzelfde als bij vliegdekschepen waar straaljagers worden gelanceerd.
Acht hydraulische pompen van elk 370 kW bouwen de benodigde druk op in twintig grote accumulatoren. De opgebouwde druk staat gelijk aan de 15.500 kW vermogen die, vanuit de accumulatoren, wordt losgelaten op veertig hydraulische motoren. Deze drijven de gigantische lier aan waarop de kabel zit om het karretje van Kingda Ka af te schieten.
Kingda Ka is op het ogenblik nog steeds de grootste en snelste rollercoaster ter wereld (foto: Six Flags)
Bij de Kingda Ka resulteert dat in een adembenemende acceleratie van 0 tot 200 km/h in amper 3,5 s. Niet goed voor uw bloeddruk! Dankzij deze geweldige acceleratie komt het wagentje tot de hoogte van 144 m. Echter niet altijd, er bestaat de mogelijkheid dat het karretje de top net niet haalt en achteruit naar de startpositie rolt. Ook geen fijne ervaring lijkt me. Gaat het wagentje wel over de top heen (net zo hoog als een flatgebouw van 45 verdiepingen) dan zorgt de zwaartekracht voor de rest. Bij het passeren van de 40 m hoge kamelenbult lijkt het wagentje los te komen van de rails om onderaan de bult vol in de magnetische remmen te duiken. De gehele rit duurt slechts 50 s.
Bron: History Channel
